Kap nah!
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
07 December 2011 | Costa Rica, Tortuguero
Eens even goed nadenken hoor, waar ik gebleven was. En dan ook nog eens goed opletten, toetsenborden uit Vlaanderen zijn net ff wat anders! Geloof dat ik bij de dolfijnen gebleven was, nou, die hebben we gevonden hoor! En redelijk snel ook. Omdat we vrij vroeg weggegaan waren, lagen er nog geen andere boten, dus we hebben op ons gemak heerlijk lang kunnen kijken en spotten. Er kwamen er een aantal flink dichtbij. Vanwege de kwallen konden we er niet mee zwemmen, maar dat is wel waarom ze daar zijn, die eten ze namelijk. Daarna door de mangroven verder naar de snorkelspot. Ik heb lekker lang in het water gelegen, en van alles gezien, tot mijn bril steeds ging beslaan, en ineens mn lens er in lag! Tja, dan zie ik niet zo veel meer. Toen iedereen uitgesnorkeld en gezwommen was, zijn we gaan eten, en daarna door naar Red Frog Beach. Niet per auto, zoals gezegd was, maar over een glibberig paadje. Wel gelijk aan het begin een kikkertje gezien, niet groter dan mijn duimnagel. Op een gegeven moment werd het echt heel erg glibberig, en was ik blij dat ik mijn Teva's aanhad, ik had nog wat grip op die manier, maar er gingen er een paar bijna, en Patrick helemaa onderuit. Gelukkig was het niet zo gek ver, maar de gids die we hadden werd toch wel heel duidelijk gemaakt dat we op de terugweg met de auto gingen door Patrick.
Eenmaal op het strand de modder een beetje afgespoeld, en een plekje in de zon gezocht, VAKANTIE!!!
Een paar gingen nog kikkertjes zoeken, of een stuk lopen, maar een voor een kwamen er steeds meer bijliggen. Toen Rob en Marleen wat gingen drinken in de bar was het al half vier, en om vier uur geingen we weer terug naar de boot. Toen zijn Esmeralda en ik maar meegegaan, apperitieftijd! Met een gin-tonic en een margarita zijn we op het terras in het zonnetje gaan zitten, tot langzaa,-maan iedereen daar ook heen kwam en het tijd werd om terug te gaan.
Op de terugweg stond de wind net slecht, waardoor een aantal, waaronder ik, de volle laag kregen, en ook mijn droge kleding niet meer droog was. In het hotel alles maar uitgespoeld, hopend dat het nog wat zou drogen.
De volgende dag gingen we weer naat het vaste land, en daar de grens over met Costa Rica. Maar het bleek een dag vol Murphy te worden: Ik versliep me, waardoor ik in een half uur alles in mijn tas moest proppen, wat te eten naar binnenwerken en naar beneden. Gelukkig hadden we weer een taxi voor de bagage, want het had 's nachts flink geregend, en het was vochtig warm. Boot was op tijd, zee als een spiegel, mooi, Dat was een klein Murphytje..... Eenmaal aan wal, geen buschauffeur of bus, en Patrick kreeg m ook niet te pakken. Wachten dus. Na een half uurtje-drie kwartier kwam hij opdagen, vooruit, bagage in de bus, vamanos! Bij het bakkertje aangekomen ging die net open, het was zondag, dus later open dan normaal. Mazzeltje, daaahaag Murphy!
Helaas, te vroeg gejuigd, half uurtje later ging de bus aan de kant, lekke band!! Iedereen de bus uit, de brandende zon in, terwijl de chauffeur en Patrick bezig gingen met de band. Kregen nog hulp aangeboden door twee politie agenten, en een andere bus stopte ook nog even, maar het was vrij snel geklaard, dus konden we verder naar de grens. En nou kappen Murphy, ik heb nu wel genoeg van je!!!
De grens, tja, wat kan je daar van zeggen. Je bent er even bezig, formuliertjes invullen, bus uit, rij in, stempeltje halen (Patrick had de paspoorten al ergens ingeleverd voor een stickertje er in, daarna kregen we ze weer terug) en daarna moesten we een brug over lopen richting Costa Rica. Dat was een oude spoorbrug, waar wat planken over gelegd waren zodat je wat makkelijker kon lopen. Helaas mocht je er geen foto's maken.
Aan Costa Ricaanse kant weer de rij in voor een andere stempel, dat ging wat sneller gelukkig. Toen de bus weer in, maar net toen we weg wilden, moesten we weer een ander formuliertje invullen. Toen dat was gebeurd, konden we dan eindelijk Costa Rica in!! De klok gelijk een uurtje vroeger gezet, dus al met al heeft het niet echt heel lang geduurd ;-).
Het laatste stukje naar Cahuita was niet erg ver meer, alleen behoorlijk hobbelig.
Zo, dat was het even voor nu, batterij is bijna leeg.
Hasta luego!
Eenmaal op het strand de modder een beetje afgespoeld, en een plekje in de zon gezocht, VAKANTIE!!!
Een paar gingen nog kikkertjes zoeken, of een stuk lopen, maar een voor een kwamen er steeds meer bijliggen. Toen Rob en Marleen wat gingen drinken in de bar was het al half vier, en om vier uur geingen we weer terug naar de boot. Toen zijn Esmeralda en ik maar meegegaan, apperitieftijd! Met een gin-tonic en een margarita zijn we op het terras in het zonnetje gaan zitten, tot langzaa,-maan iedereen daar ook heen kwam en het tijd werd om terug te gaan.
Op de terugweg stond de wind net slecht, waardoor een aantal, waaronder ik, de volle laag kregen, en ook mijn droge kleding niet meer droog was. In het hotel alles maar uitgespoeld, hopend dat het nog wat zou drogen.
De volgende dag gingen we weer naat het vaste land, en daar de grens over met Costa Rica. Maar het bleek een dag vol Murphy te worden: Ik versliep me, waardoor ik in een half uur alles in mijn tas moest proppen, wat te eten naar binnenwerken en naar beneden. Gelukkig hadden we weer een taxi voor de bagage, want het had 's nachts flink geregend, en het was vochtig warm. Boot was op tijd, zee als een spiegel, mooi, Dat was een klein Murphytje..... Eenmaal aan wal, geen buschauffeur of bus, en Patrick kreeg m ook niet te pakken. Wachten dus. Na een half uurtje-drie kwartier kwam hij opdagen, vooruit, bagage in de bus, vamanos! Bij het bakkertje aangekomen ging die net open, het was zondag, dus later open dan normaal. Mazzeltje, daaahaag Murphy!
Helaas, te vroeg gejuigd, half uurtje later ging de bus aan de kant, lekke band!! Iedereen de bus uit, de brandende zon in, terwijl de chauffeur en Patrick bezig gingen met de band. Kregen nog hulp aangeboden door twee politie agenten, en een andere bus stopte ook nog even, maar het was vrij snel geklaard, dus konden we verder naar de grens. En nou kappen Murphy, ik heb nu wel genoeg van je!!!
De grens, tja, wat kan je daar van zeggen. Je bent er even bezig, formuliertjes invullen, bus uit, rij in, stempeltje halen (Patrick had de paspoorten al ergens ingeleverd voor een stickertje er in, daarna kregen we ze weer terug) en daarna moesten we een brug over lopen richting Costa Rica. Dat was een oude spoorbrug, waar wat planken over gelegd waren zodat je wat makkelijker kon lopen. Helaas mocht je er geen foto's maken.
Aan Costa Ricaanse kant weer de rij in voor een andere stempel, dat ging wat sneller gelukkig. Toen de bus weer in, maar net toen we weg wilden, moesten we weer een ander formuliertje invullen. Toen dat was gebeurd, konden we dan eindelijk Costa Rica in!! De klok gelijk een uurtje vroeger gezet, dus al met al heeft het niet echt heel lang geduurd ;-).
Het laatste stukje naar Cahuita was niet erg ver meer, alleen behoorlijk hobbelig.
Zo, dat was het even voor nu, batterij is bijna leeg.
Hasta luego!
-
07 December 2011 - 20:15
Sandra:
Klinkt niet slecht! (Murphy buiten beschouding gelaten:)) Klinkt als een heerlijke vakantie. Mooie foto's! Ben heel benieuwd naar de verhalen uit Costa Rica! veel plezier! -
08 December 2011 - 18:45
Jacqueline:
klinkt allemaal weer spannend meis, veel plezier in Costa Rica! -
08 December 2011 - 20:39
Aniet Drijver:
Lijt wel een dag-boek, leuk om te-lezen meis.
Have funnnnn in Costa Rica.
Al verbrand en hoe is het met de muggebulten!!
Greetz xx -
09 December 2011 - 09:01
Marl1:
Klinkt nog steeds geweldig allemaal! Hier alles zn gangetje, gisteren een kerstboom gekocht..en er is hier een heuse storm gaande! Geniet dus maar lekker van het zonnetje!
Xxx Mar -
09 December 2011 - 12:10
Mama:
Ha Esje,
Fijn dat je het zo naar je zin hebt, leuke foto met die aap op je hoofd. Geniet maar lekker, je hebt het verdiend. XXX ook van papa -
09 December 2011 - 20:42
Marian:
Hoi Esther, fijn te lezen dat je het goed naar je zin hebt. Leuke foto ook in de zee! -
10 December 2011 - 09:15
Heidie:
klinkt als een geweldige vakantie. Ben benieuwd naar de foto's.
groetjes heidie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
